Nieuwsbrief juni 2017

Voordat het seizoen echt losbarst, nog even de laatste nieuwtjes van Sans Parure. Om gelijk maar met de deur in huis te vallen: 2017 is een jubileumjaar, want we bestaan 10 jaar! Alweer 10 jaar geleden dat we naar Frankrijk vertrokken en ons avontuur begonnen. Hoeveel gasten hebben we al wel niet mogen verwelkomen (waarvan sommigen dit jaar trouwens ook voor de 10e keer komen, maar ook een 5e, 6e en 7e keer! gezellig!)... en hoeveel bedden hebben we al niet opgemaakt, diners en ontbijtjes gemaakt, huisjes en kamers gepoetst? Geen idee, maar wel heeeel veel, en we hopen er nog heel veel aan toe te voegen!  Ter gelegenheid hiervan hebben we een leuke prijsvraag uitgeschreven, maar daarover verderop meer.

Wat zijn die 10 jaar voorbij gevlogen. Als de dag van gisteren lijkt het. We zien ons nog aankomen, in de stromende regen. We blokkeerden de weg met ons vrachtwagentje en een boer kon er niet meer langs met zijn tractor. 'Nos excuses, het gaat niet lang duren'. De boer bleek de burgemeester en was 'pas content'. Toen we een kalfje van hem van de weg plukten was het gelukkig weer goed.

Als stadse mensen met alleen een hond en een goudvis, hadden we geen verstand van dieren. De eerste avond zat er een grote pad voor de deur waarop Daan (een echte Hilversummer in hart en nieren) zei: 'Kan die bijten?'

En een schaap waarvan we dachten dat die de besmettelijke ziekte blauwtong had, bleek het gewoon warm te hebben. Overigens, als hij wel blauwtong had gehad, dan mochten we vooral de autoriteiten niet bellen van de buurboer, 'mais non!' als hij dood neervalt, graven we gewoon een gat en niemand die het weet....

En die keer dat er een boer met zijn tractor met aanhanger bij ons het atelier in reed. Een ravage niet normaal. Maar gelukkig geen doden of gewonden, en dus zeiden wij; Open huis bij Sans Parure!' Dat vonden de Fransen maar raar, die riepen alleen maar ontzet 'o la-la-la-la, o la-la-la-la, quel horreur!'

Eerlijk is eerlijk. De eerste jaren vielen voor Daan niet mee. Als postbode (die na 27 jaar door de reorganisatie bij TNT Post ook op zoek moest naar een andere baan) ben je natuurlijk de hele dag onder de mensen en heb je zo je 'eigen taal' onder collega's. Vooral de winters kunnen dan stil en lang zijn zonder gasten. Maar tegenwoordig, als we na het drukke seizoen in oktober even aan het bijkomen zijn, zitten we voor we het weten in het aflammerseizoen in februari en gaan we zo alweer langzaam naar de lente en verwelkomen we alweer de eerste gasten.

Jacqueline had nooit gedacht dat ze haar wens (dierenarts worden) hier nog een beetje in vervulling zou zien gaan. Toen ze 12 was en een half dood vogeltje op straat vond en daar heel hard om moest huilen, heeft ze een ander beroep uitgekozen. En nu zit ze soms tot haar elleboog in een schaap, op zoek naar een lammetje dat problemen geeft bij de bevalling, geeft injecties, oorbellen en knipt en scheert ze.

En Emma woont al meer dan de helft van haar leven in Frankrijk. Ze spreekt vloeiend en accentloos Frans en is soms beter dan haar klasgenootjes. Keek ze in het begin nog tegen Jacq op: ' Oh, mama, jij praat Frans!' Nu zegt ze: 'Nou mam, je praat wel raar Frans hoor.' Ach kind, als ze me maar begrijpen!

Dit jaar is het haar examenjaar van het lycée, het zogenaamde Terminale, en dan heeft ze haar 'Bac'. Iets wat elke Fransman vraagt of je dat hebt, want dat is wel heel belangrijk. Het is hard en veel leren. Verschillende sportclubs of een bijbaantje zijn er hier niet bij. Gewoon geen tijd voor. Het zijn lange dagen met veel huiswerk. Het volgend schooljaar wil ze gaan studeren in Lyon, neuropsychologie. Of dat lukt is afwachten en horen we pas in augustus (!). Dat valt niet mee voor ons Nederlanders die alles gelijk en snel geregeld willen hebben. We hebben alle paperassen opgestuurd en hoeven alleen maar af te wachten. Inschrijving, ook voor een kamer, wordt allemaal centraal geregeld. Spannend!

In de 10 jaar dat we hier wonen hebben we ons al aardig aangepast aan het Franse plattelandsleven. De gemoedelijkheid, het rustige, en de 'lekker-belangrijk' instelling.

Ik (Jacq.) zal nooit de reactie van mijn moeder vergeten toen ik zei: "Nou mam, ik laat voortaan het tafelkleed gewoon liggen hoor. Lekker belangrijk: erop, eraf, erop, eraf en dat 3x op een dag." Mijn moeder was in shock, want ik, die haar keurige nieuwbouwhuisje in Hilversum altijd op orde had.... dat had ze niet verwacht.
We gaan naar theater-avonden in het dorpshuis (en zitten op gewone houten stoeltjes), maken prachtige wandelingen in de omgeving (bij georganiseerde wandelingen is er onderweg een stop met een kleine versnapering), zitten rustig een hele ochtend met de buurman te kletsen. En als we Emma van de lagere school haalden kon dat bij wijze van spreken gewoon in overall, niemand die er wat van zei (in de stad is dat natuurlijk wel anders). We vinden lekker eten belangrijker dan een nieuwe broek; die gooien we pas weg als de scheuren erin vallen. En dan nog... het is wel in de mode nu...

Spijt van onze verhuizing hebben we dan ook zeker niet. Gelukkig volgens een gast, anders had hij ons nooit gevonden!

Een veelgestelde vraag is of we goed frans spreken. Ach, we doen ons best. En zo af en toe nog een heerlijke blooper. (Jacq.) Hoe heette die aardige man ook alweer die de nieuwe vloer kwam leggen? Al bellend bedenk ik me dat het een poolse naam was ... Eh ... 'âllo, monsieur Sarkozy??' Haha, Szymanski heet de beste man!

In Frankrijk hangen eens in de zoveel tijd grote spandoeken met daarop de oproep om bloed te geven: don de sang. Daan: 'Wie is dat, Don de Sang? Een bekende zanger ofzo?'

En soms vinden we het ook maar raar dat 'die Fransen' alles verkeerd-om zeggen. Een kip zegt 'cot cot cot' en hè? is èh? En een MRI-scan is een IRM.

We hebben weer eens een ouderwetse winter gehad, met kou en veel sneeuw zodat we bijna ingesneeuwd waren (normaliter gebeurd dat wel een paar keer). We komen lui van de bank. Toch wel lekker hoor, heerlijk voor de warme houtkachel, bakkie koffie erbij. Maar nee, we moeten echt aan het werk; snoeien, maaien en onkruid wieden. Als we het niet bijhouden, komen we niet meer door dat oerwoud heen. We hebben genoten van een prachtig voorjaar (wat kleurt de natuur toch mooi, en zoveel tinten groen!) en gaan nu richting de zomer. We hebben al een paar zeer warme dagen achter de rug en ook vandaag is het weer een heerlijke dag met 25 graden en een strakblauwe lucht.  

Onze moestuinbakken staan er nog een beetje kaal bij, maar zodra het weer beter is, kunnen de voorgezaaide plantjes erin: paprika's, broccoli, aubergine. Natuurlijk zaaien we ook weer radijsjes, sperzieboontjes, worteltjes etc. etc. Vijftien bakken hebben we inmiddels staan. Alles voor de vrije pluk! Maar wees er snel bij, want onze hond houdt ook van aardbeien ;-)

In december 2015 hadden we een prachtig nestje Franse hangoorkonijntjes van de zusjes Coco en Chanel. We waren zelfs getuige van de geboorte, echt uniek. Van deze twee meiden hebben we 1 kleintje gehouden, een chinchilla kleur, die we Jaap genoemd hebben.
Helaas hebben de zusjes een aanval van de vos niet overleeft. Dat is ons nog nooit overkomen in de 10 jaar dat we hier wonen. Erg verdrietig want het waren echte knuffelkonten.

Nu hebben we alleen nog maar mannen en dat zijn gelukkig ook knuffelkonten! Van de zomer lopen ze weer in het konijnenpark en kunnen de kinderen ze onbeperkt aaien en knuffelen. Ondertussen zijn we naarstig op zoek naar vriendinnetjes voor onze stoere Roger, Jaap en Papillon konijn Joop, en dat valt nog niet mee.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Onze dieren

Onze 16 schapen Emma, Xena, Odylia, Odette, tweeling Wendy & Wanda, Eline, Jeanine, Michelle, Olivia en Janneke en de geadopteerden Oenkie, Xavia, WiTo, Agnes en Roosje  hebben in totaal 22 lammetjes gekregen, waaronder 2 drielingen! Heel speciaal en volgens onze (tikkie jaloerse) buurman het record van het dorp. Al mopperend zei hij dat we dit maar ergens met koeieletters moesten opschrijven, want dat zou nooit meer gebeuren. 

Ons flesselammetje van 2014, Janneke, heeft een jongen gekregen. In tegenstelling tot haar moeder, (die Janneke verstootte) vindt Janneke het lammetje helemaal geweldig. Geen enkel ander schaap of lammetje mag in de buurt komen, want ze jaagt ze weg en rent er zelfs nog een stuk achteraan om zeker te weten dat ze ver van haar kind zijn. En ze is als de dood dat hij te ver van haar weg loopt of dat ze hem kwijtraakt. Ze gaat ook niet 's avonds tegelijk met de anderen de stal in, maar blijft achter, en het kost ons zelfs moeite om haar naar binnen te krijgen. 

                                                                                                                                                     Onze dieren

Dit jaar mogen we weer een drietal lammetjes verwelkomen bij de adoptie-club; Lammechien, Poes en Zoet. Alleen meisjes kunnen geadopteerd worden. De jongetjes worden op een gegeven moment vervelend ;-). Dit jaar is adoptie helaas niet meer mogelijk. 

                                                                          Adoptielammetje

Waarschijnlijk dezelfde vos als bij de konijnen heeft ook onze kippenclub uitgemoord. Het kippenhok hebben we nu omgetoverd tot een 'fort Knox' dus als daar nu nog een ongenode gast in komt, dan weten wij het ook niet meer (of eigenlijk wel, dan worden het echt drastische maatregelen.) Binnenkort gaan we nieuwe kippen kopen en dan hebben we weer lekker verse eitjes van de zomer.

Vorig jaar mochten we een paar mooie dieren in onze tuin bewonderen, zoals de kolibrievlinder, de rups van de grote nachtpauwoog, en een bizar insect dat leek op een bidsprinkhaan.

En welke vogel houdt 's avonds om elf uur de boel wakker met zijn (overigens prachtige) gefluit??? 

Ach, natuurlijk, de nachtegaal!
En de wielewaal is hier volop te horen. Hoewel hij knalgeel is, is hij toch moeilijk te spotten. Hij is nogal schuw en zit het liefst in de boomtoppen.

Sans Parure ligt op slechts 8,5 uurtjes rijden van Nederland, in het departement de Puy-de-Dôme. Dit is een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse Revolutie, op 4 maart 1790, als een deel van de provincie Auvergne. Oorspronkelijk zou dit departement de naam Mont-d'Or (Goudberg) dragen, maar de afgevaardigde van Clermont-Ferrand, Gauthier de Biauzat, verhinderde dit omdat hij dacht dat deze naam de aandacht van de belastingdienst zou trekken. En aangezien de Auvergne als 'boerengebied' (en dus 'arm') bestempeld staat wilde men dat vooral zo houden.....

De regio’s van Frankrijk (Frans: régions) zijn te vergelijken met de provincies in België en Nederland. Het is de eerste verdeling van het land. In tegenstelling tot in België en Nederland zijn de Franse regio’s verder verdeeld in departementen waarmee de Belgische en Nederlandse provincies qua oppervlakte meer overeenkomen.
Frankrijk telt 18 regio’s. 12 op het Europese vasteland, Corsica dat een aparte status heeft en de 5 Overzeese regio’s, die samenvallen met de 5 Franse overzeese departementen. Tot 1 januari 2016 bestond Frankrijk uit 22 Europese regio’s, maar op 23 juli 2014 nam de Assemblée Nationale een wet aan die erin voorzag dit aantal terug te brengen.
De departementen zijn op alfabetische volgorde genummerd. Het nummer komt overeen met het nummer op kentekenplaat van Franse auto’s. De Auvergne is samen gegaan met Rhône-Alpes en heet nu officieel Auvergne, Rhone-Alpes .... of is het Rhône-Alpes, Auvergne?... vraag het aan de Fransman en zijn regio gaat voorop....

De Auvergne staat ook bekend als het groene hart van Frankrijk. Motorrijders zijn hier als kinderen zo blij (zie foto) (grapje). De vele kronkelweggetjes, de prachtige natuur. En vooral in alle rust lekker (door) kunnen rijden en genieten van de mooie omgeving. De authentieke dorpjes. De Fransman die met zijn stokbrood onder de blote arm (lekkuurr ;-)) over straat loopt, kaasje, wijntje, de gemoedelijkheid, kortom het savoir vivre van het franse platteland.

We gaan ons verder klaarmaken voor het seizoen. Het speelhuisje is weer in de verf gezet en wacht op zijn nieuwe 'bewoners'; we hebben heel veel patatjes gegeten vorig jaar ;-) .

De jammetjes zijn weer aangevuld en staan alweer op de plank. Naast de zomerjammetjes met aardbeien, frambozen of bramen, ook de smaken rode pruimen met pistache, perziken met kruiden en natuurlijk de kweeperen-confiture! Heerlijk bij de kaas. 

Natuurlijk organiseren we van de zomer weer barbecue-avonden met kampvuur (en marshmallows en worstjes!). We hebben een gitaar, dus live-muziek kan geregeld worden!

Of gewoon een avondje koffie met taart en Ganzeborden. Alles kan bij Sans Parure, niets moet.

Op het terrein van 1 ha kunnen de kinderen naar hartelust rennen en spelen, en er is ruimte genoeg om te vliegeren, 15 tellen in de rimboe of voor een potje Twister.

Stel je voor. Je zit op het terras voor je vakantiehuisje en je geniet van het prachtige uitzicht over het mooie landschap van de Combrailles, onder het genot van een gezellig potje schaak, de rust, lekker wijntje erbij, Frans kaasje, ......

en ondertussen kijk je af en toe met medelijden naar de buurboer die druk aan het werk is hooibalen te maken. 's Avonds geniet je vanaf datzelfde terras van een prachtige zonsondergang, elke avond anders, en elke avond nog mooier. Da's pas vakantie, toch?

De uitstapjes en bezienswaardigheden in de omgeving zijn legio. Een dagje kanoën op de Sioule of boomklimmen (ook voor de allerkleinsten) zijn echte belevenisssen. Het pretpark Vulcania blijft super-leuk. Ervaar zelf hoe de aarde trilt en beeft tijdens een aardbeving, maak een reisje naar het middelpunt van de aarde of kijk naar spannende 3D en zelfs 4D films!
Of Le Pal! Een combinatie van een dierentuin en attracties. Wordt opgetild door KingKong of lekker duizelig in de Disque du Soleil. Of lekker spelen in één van de vele zwemmeertjes zoals van Lapeyrouse of St. Eloy les Mines, waar je kunt waterfietsen (of gewoon lekker dobberen) of zandkastelen bouwen en waar het rustig is en je alle ruimte hebt en je niet op de handdoek van je buurman ligt. Of gezellig een dagje naar Domaine Baudry in Saint Fargeol. Waar oa. een confiture museum is met 150 verschillende soorten jam en waar je onbeperkt op forel kunt vissen. En waar je altijd beet hebt want ook wij werden vorig jaar door een gast verrast met 15 verse forellen. (help!) Een jaarlijks terugkerend spektakel is het houtfeest in Sainte-Christine. Houthakkers vanuit de hele wereld komen hier strijden om de titel 'Auverjack'. Dit jaar op 26 juli.

En wilt u de 1465 m hoge Puy-de-Dôme bezoeken? Dat kan dit jaar ook weer. Sinds drie jaar niet meer met de auto of bus (maar nog wel te voet), maar met een speciaal aangelegde trein: Panoramique des Domes. Tijdens een 15 minuten durend ritje naar de top van de Puy-de-Dôme kunt u genieten van een prachtig uitzicht. Kijk hier voor meer info en een virtueel ritje op de site van de panoramique des domes

Kortom, genoeg te doen. Maar gewoon een dagje thuisblijven en genieten van de ruimte, de rust, het uitzicht en de stilte kan natuurlijk ook. Want dat het hier echt stil is, en je alleen de vogeltjes hoort, is echt fantastisch. Oja, volkswijsheidje. Zorg dat je altijd geld op zak hebt, want als je de koekoek voor het eerst hoort, dan hoef je je de rest van het jaar geen geldzorgen meer te maken!
We horen en zien dat iedereen in Nederland altijd zo druk is. Druk met werk, school, huishouden, sport etc. Hier maakt het allemaal niet uit, ook al sta je de hele middag te kletsen… morgen is er weer een dag.

Eigenlijk meer dan een tip, eerder een waarschuwing. Sinds 2015 jaar zijn er nieuwe regels in Frankrijk van kracht. Een hond voorin de auto, met slippers achter het stuur stappen, of de flitspaalsignalering vergeten uit te zetten, kan je duur komen te staan. De nieuwe wet verbiedt oortjes in achter het stuur. Ook een koptelefoon op mag niet meer. Handsfree bellen via een headset is hiermee ook verboden. Boete: 135 euro. Even snel de lippen bijstiften in de autospiegel, zelfs in de file, kan je een boete opleveren. De Franse krant Le Parisien meldt dat dit 'afleidende gedrag' in Frankrijk 75 euro kost. Hetzelfde geldt voor een broodje eten achter het stuur en de muziek te hard aan hebben staan in de auto.
Handig om een melding te krijgen als je een flitspaal nadert, maar in Duitsland, Zwitserland en Frankrijk is het gebruik en bezit van alle apparatuur met flitspaalsignalering verboden. Dit geldt niet alleen voor navigatiesystemen, maar ook voor laptops en telefoons waar deze informatie op staat. Heb je toch flitspaalmeldingen aan staan op de Franse wegen, dan kan je volgens de ANWB een boete van 1500 euro krijgen.
Weet dat de gendarme bij afslag 11, Montmarault, inderdaad, de afslag om naar ons te gaan, tamelijk aanwezig is. Begin deze maand werd een gast staande gehouden wegens te hard rijden en moest hij rijbewijs en motor ter plekke inleveren. Niet leuk en einde vakantie.
Kortom... een gewaarschuwt mens telt voor twee.

In Frankrijk is er een nieuwe milieuwet die 1 juli 2016 in werking is getreden. Het houdt in dat auto's een milieusticker, de Crit’AIR, moeten hebben.

Vanaf 1 juli 2016 mogen bijvoorbeeld auto's van voor 1 januari 2016 niet meer de stad in binnen de Ring van de Boulevard Phériphérique (je mag er wel mee over de Blvd Phériphérique).

vanaf 1-1-2017 is het in Parijs niet meer toegestaan de stad in te rijden zonde Crit’AIR milieustikker. Vanaf 1 april 2017 is de Milieusticker ook verplicht voor buitenlandse voertuigen.

Er zijn geen uitzonderingen voor particulieren. Op één na. Als je een geldige Europese gehandicaptenparkeerkaart hebt die duidelijk zichtbaar in de auto ligt.

Crit'AIR sticker bestellen
De Crit’AIR geldt voor alle motorvoertuigen en dus ook voor motoren, quads, scooters campers en vrachtwagens. Voor buitenlanders is is de sticker nog niet online te bestellen.

Wij raden aan om rechtstreeks op de originele site de sticker te bestellen omdat deze dan slechts een paar euro kost. Er zijn ook commerciële partijen waar de stickker wordt aangeboden maar dan betaal € 19,85. Online bestellen is pas zinvol als dit officieel door de Franse authoriteiten is vrijgegeven. Je leest het dan ook meteen hier.

De sticker kan te zijnertijd besteld worden via certificat-air.gouv.fr. De kosten zijn een paar euro en de portokosten komen daar nog bij.

Er zijn 4 kleuren en categoriën:
Groen: voertuigen met 0% emissie en 100% elektrisch
Paars: voertuigen volgens Euronorm 5 en 6 bouwjaar na 1-1-2011 en benzine of hybride
Geel: benzine voertuigen Euronorm 4 bouwjaar tussen 1-1-2006 tot 31-12-2010 en diesels met Euronorm 5 en 6 vanaf 1-1-2011
Oranje benzine en hybride auto's Euronorm 2 en 3 bouwjaar tussen 1-1-1997 en 31-12-2005. Diesels met Euronorm 4 met bouwjaar tussen 1-1-2006 en 31-12-2010
Meer info bij het Ministère de l'Environnement, de l'Energie et de la Mer

Onderweg naar uw vakantiebestemming of op zoek naar een lekkere maaltijd in de buurt? Ga dan eens naar een Routier restaurant. Deze bieden een 3-gangen menu van ca € 11,- tot € 15,-, meestal inclusief een glas wijn.
De routier restaurants liggen langs de routes Nationale en Departementale dus u moet wel even de snelweg af. Een tip: hoe meer vrachtwagens voor de deur staan hoe beter het relais is.
Hier een link om alle restaurants in of rond uw vakantiebestemming te vinden.
Zet die link maar vast in je ‘portable’, want vanaf juni dit jaar hoef je in Europa geen extra roamingkosten meer te betalen.
Dus: bon appetit!

Oja, wilt u nog meer weten over de Auvergne? Jacq. heeft een blog geschreven voor de site On y va, Campings in France. Leuk!

En dan nu onze prijsvraag.
Je moet het even weten, want er zijn verschillende uitleggen voor, maar wat betekent 'Sans Parure'? 
Onder de goede inzenders verloten we een gratis overnachting voor 2 personen in een gastenkamer met heerlijk diner bij aankomst. Mail uw inzending naar: sansparure@gmail.com en wie weet bent u de gelukkige! De winnaar wordt in de volgende nieuwsbrief (oktober) bekend gemaakt.

We verheugen ons weer op het komende seizoen. De verscheidenheid aan gasten, allemaal vrolijk en lekker op vakantie, de gezelligheid, samen eten en kletsen. 

Aan het begin van het jaar is het altijd weer spannend, maar inmiddels hangt het planbord  weer vol met bekende en onbekende namen. Na de zomer hebben we er ook gezichten en verhalen bij. We verheugen ons erop iedereen te verwelkomen. 

We wensen iedereen een leuke, gezellige en zonovergoten vakantie toe. Lekker uitrusten, lekker nietsdoen, lekker lezen, lekker eten, kortom maximaal quality time en genieten van en met elkaar. Heel veel plezier en wie weet à bientôt!

SANS PARURE
Daan, Jacqueline, Emma en Ollie
Les Beauffes
63700 Buxières sous Montaigut
Frankrijk
Tel. 00 33 473 52 09 02